- Γληνός, Δημήτριος
- (Σμύρνη 1882 – Αθήνα 1943). Εκπαιδευτικός και συγγραφέας. Σπούδασε αρχικά στη Σμύρνη και ύστερα στη φιλοσοφική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, καθώς και στην Ιένα και στη Λειψία. Διετέλεσε και εκπαιδευτικός στη Μικρά Ασία, καθηγητής στο Αρσάκειο Λύκειο Αθηνών, σύμβουλος στο υπουργείο Παιδείας της προσωρινής κυβέρνησης στη Θεσσαλονίκη (1917). Ήταν ο εισηγητής του διατάγματος για την εισαγωγή της δημοτικής στη στοιχειώδη εκπαίδευση, και έγινε έτσι ο πρωτεργάτης της λεγόμενης γλωσσοεκπαιδευτικής μεταρρύθμισης. Μέλος του Εκπαιδευτικού Ομίλου από το 1910 και για πολλά χρόνια πρόεδρός του, δημοσίευσε στο Δελτίο του Ομίλου και στην Αναγέννηση φιλοσοφικές και παιδαγωγικές μελέτες και έγραψε: Δημιουργικό ιστορισμό (1920), Γυναικείο ανθρωπισμό (1921), Οι χοίροι υΐζουσιν (1921), Ένας άταφος νεκρός (1925) κ.ά. Το 1927 στη Διακήρυξη του Εκπαιδευτικού Ομίλου συνέδεσε την παιδαγωγική κίνησή του με τις σοσιαλιστικές αντιλήψεις. Από το 1930 άρχισε να ασχολείται με την πολιτική και το 1935 εξελέγη βουλευτής. Εξόριστος κατά την τετραετία 1936-40, έγραψε την Τριλογία του πολέμου και τον Διαλεκτικό υλισμό.Το 1940 μετέφρασε τον Σοφιστή του Πλάτωνα.
Ο εκπαιδευτικός και συγγραφέας Δημήτριος Γληνός υπήρξε πρωτεργάτης της λεγόμενης γλωσσοεκπαιδευτικής μεταρρύθμισης (φωτ. από την έκδ. «100+1 χρόνια Ελλάδα»).
Dictionary of Greek. 2013.